Cr. The Will of Marco
ปกตอน ยามาโตะได้รับยาและดังโงะจากโอสึรุ
ต่อจากตอนที่แล้ว ประชาชนที่ได้ยิน ต่างตกใจที่อาวุธที่จมโลกใบนี้ลง ยังอยู่ที่ไหนสักที่บนโลกใบนี้สินะ
สงครามเมื่อ 800 ปีก่อนยังไม่จบอีกรึ มันอยู่ที่ไหนกัน คนจากสมัยนั้นคงไม่น่าจะมีชีวิตแล้วล่ะ
แล้วสงครามที่ไม่มีใครรู้เรื่องอะไรเลย ทำไมถึงยังดำเนินต่อไปล่ะ เวก้าพังค์
ส่วนอิมเดินในห้องโถง มองรูปภาพคนคล้ายวีวี่ พร้อมซูมตาของอิมให้เห็น
ตัดมาที่อลาบาสต้า อีการัมดูใบประกาศหาคนหาย(วีวี่)แล้วร้องไห้ กาลูก็ร้อง
เปรูและจาคานั่งอยู่ใกล้โลงศพของคอบร้า ทุกคนกำลังฟังที่เวก้าพังค์พูด
เวก้าพังค์ตอบว่าเขาต้องขอโทษอย่างสุดซึ้ง แต่เขาต้องการให้ทุกคนรู้เรื่องนี้
เขาได้ผลิตแหล่งพลังงานซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่แสดงถึงความก้าวหน้าของโลก
ุถึงมันจะยังไม่สมบูรณ์แบบ แต่ทว่า...
"มาเธอร์เฟลม" อยู่ในระดับที่สามารถใช้งานได้แล้ว
มันคือพลังงานที่จะทำให้วันหนึ่ง การดำรงชีวิตของทุกประเทศบนโลกใบนี้เป็นไปอย่างสมบูรณ์
แต่แล้ววันหนึ่ง เศษเสี้ยวของ"เปลวเพลิง"ถูกขโมยไป เขาขอรับผิดชอบเรื่องนี้เอง
ทางฟากทหารเรือ พวกเขารายงานว่าพวก CP ยังอยู่ใจกลางเกาะรึ
จะเข้าไปหาพวกนั้นไม่ได้หรอก ไฟมันลามไปทั่วแล้ว
เราจะเห็นพวก CP และเซราฟิมร่วงลงมาถึงพื้นแล้ว
สตุสซี่เห็นเกาะสั่นสะเทือนรุนแรงก็สงสัย ถามเอดิสันว่าเกิดอะไรขึ้น
เอดิสันบอกว่าเขาก็กลัวเหมือนกัน ตอนนี้ชุลมุนไปหมดแล้ว
เซราฟิมและไซเฟอร์โพลตกลงมา สถานการณ์ยุ่งยากไปอีก
เหล่าหมวกฟางลงไปที่เมฆเกาะไม่ได้แล้ว...
สตุสซี่ได้ยินก็สงสัยว่าตกลงไป หมายความว่ายังไง
เอดิสันรายงานว่าห้าผู้เฒ่าตัวอันตรายอีกคนกำลังมุ่งหน้าไปทางนั้นแล้ว
เขาจึงขอร้องให้สตุสซี่รีบออกไปจากที่นั่นเร็วเข้า
สตุสซี่หลับตาครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ถามเอดิสันว่าจะโอเคมั้ยถ้าเธอจะปล่อยคาคุไป
เอดิสันตกใจ ถามว่าอะไรนะ
เธอจึงตอบไปว่ายังไงพวกคาคุก็คงได้รับการลงโทษภายหลัง คงจะไม่ไล่ตามกลุ่มหมวกฟางแล้วล่ะ
นอกจากนั้นเธอก็รู้ว่าคาคุคิดจะทำอะไรต่อหลังจากนี้...
เอดิสันเข้าใจสตุสซี่ และกล่าวขอโทษที่ทำให้รู้สึกเจ็บปวดได้ถึงเพียงนี้
พวกคาคุคือ"เพื่อน"ของสตุสซี่สินะ ต้องขอโทษที่ทำให้เธอหักหลังพวกเขา
ถึงอย่างงั้นเธอก็ยังช่วยเหลือพวกเอดิสัน ทั้งสองอย่างคือความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ
"ความขัดแย้ง(ชื่อตอน)"ในอารมณ์ที่เธอรู้สึกนั้น คือหลักฐานที่บอกได้ว่าเธอคือมนุษย์ สตุสซี่
เธออยากจะทำอะไรก็ทำเลย และได้โปรด ทำทุกวิถึทางเพื่อให้มีชีวิตต่อไปนะ
สตุสซี่น้ำตาไหล ยิ้มดีใจ และตอบตกลง
ส่วนคาคุนั่งฟังอยู่ในฟองอากาศอย่างเงียบ ๆ
เวก้าพังค์เล่าต่อว่าสองอาทิตย์หลังจาก"เปลวเพลิง"ได้ถูกขโมยไป
ก็ได้มีลำแสงอันเจิดจ้าฉายขึ้นมาบนท้องฟ้าพุ่งไปยังอาณาจักรลูลูเซีย
เขาได้รับข่าวว่าอาณาจักรได้อันตรธานหายไปอย่างไร้ร่องรอย
สาวน้อยขายนมวัวอย่างโมด้า (จากมินิสตอรี่เอซ) ได้ยินก็บอกว่าลูลูเซียรึ
(เธอเพิ่งอพยพออกมาจากลูลูเซียได้ มากับพวกคณะปฎิวัติ)
เวก้าพังค์บอกว่า นอกจากนั้น หลังจากอุบัติการณ์นั้น ลางร้ายก็ได้เกิดทั่วโลก (น้ำท่วมสูงขึ้นทั่วโลก)
ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ เขาก็ภูมิใจกับนวัตกรรมที่คิดค้นขึ้นมานะ
พลโทโคมิล(ซึ่งอยู่ฐาน G-2 ใกล้ลูลูเซีย และอยู่ในมินิสตอรี่เอซ)
ได้ยินก็บอกว่านั่นคือผลกระทบจากอาวุธโบราณรึ
โมด้าพูดต่อว่า มีคนทำลายลูลูเซียรึ
เวก้าพังค์เล่าต่อว่าพลังมหาศาลนั่นมาจาก"มาเธอร์เฟลม"อย่างแน่นอน
ราชาเอลิซาเบลโล่ที่สองได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจ บอกว่าอาณาจักรลูลูเซียหายไปรึ
แต่เหล่าบริวารก็บอกว่าพวกเขาไม่เห็นจะได้ยินข่าวนั่นเลย
เอลิซาเบลโล่เลยให้หาข้อมูลยืนยันโดยด่วน
ดากามะที่สวมแว่นกล่าวตกลง
เวก้าพังค์ "เปลวเพลิง"ที่เขาได้สร้างขึ้น ได้ถูกใช้เป็นพลังงานให้กับอาวุธโบราณเข้าซะแล้ว
เวก้าพังค์โค้งตัวลง กล่าวขอโทษ บอกว่าเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำเรื่องนั้น แต่ผลลัพธ์มันชัดเจน
เขาถือเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในการสังหารหมู่ คร่าชีวิตผู้คนมากมาย
เขารู้สึกว่าต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้เป็นอย่างยิ่ง เขาขอโทษด้วย
นี่คือหลักฐานที่ปฎิเสธไม่ได้ว่า ภัยพิบัติที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์ที่เคยจมโลกลงในอดีต
ยังคงสามารถดำเนินต่อไปได้ในปัจจุบัน
ผู้คนจากบัลติมอร์(บ้านเกิดเวก้าพังค์ ที่ ๆ แฟรงกี้ถูกส่ง) บอกว่านั่นไม่ใช่ความผิดของเขาเลย
โมโมะได้ยินก็ตกใจ บอกว่างั้นพลูตันก็คือ...
คินเอม่อนพูดแทรก บอกชู่วววว ให้โมโมะเงียบ
โอทามะได้ยินก็ยืนงงว่าคุยอะไรกัน
เวก้าพังค์กล่าวต่อว่ามีอาวุธโบราณทั้งหมดสามชิ้นในอดีต...
ส่วนครอกโคไดล์นั่งฟังเงียบ ๆ
เวก้าพังค์เล่าว่า จอยบอยต้องการให้ยุคสมัยในอนาคต เป็นผู้สืบทอดสิ่งเหล่านี้
แต่ทว่าทำไมกันล่ะ พวกเขายังจมพื้นดินไม่พออีกหรือ
ใครกันแน่คือ"ปิศาจ"ที่แท้จริง และใครกันคือ"ผู้ชอบธรรม"
วันที่คำถามนี้จะได้รับคำตอบอย่างแท้จริง กำลังใกล้เข้ามา
ชิราโฮชินั่งฟังอย่างวิตกกังวล
ส่วนเซ็นโงคุกินโอคาคิอย่างรวดเร็ว จนสึรุต้องปรามว่ากินเร็วขนาดนี้ เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก ตาโง่
เวก้าพังค์กล่าวเตือนถึงความรู้สึกกลัวที่จะมาถึง เกี่ยวกับ"โลกที่กำลังจะจมลง"
ร้อยปีแห่งความว่างเปล่ายังคงมีเรื่องลึกลับมากมายให้ชวนสงสัย
แต่ทว่า กลับมีกลุ่ม ๆ นึงที่รู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้
อาคาอินุตัวเดือดเป็นแม็กม่า บอกว่าเวก้าพังค์จงใจจะพูดทุกสิ่งทุกอย่างเลยสินะ
เวก้าพังค์เฉลยว่าพวกนั้นก็คือกลุ่มของ"ราชาโจรสลัด"ยังไงล่ะ
ทหารเรือได้ยินก็ตกใจ บอกว่าอะไรนะ โจรสลัดงั้นรึ แล้วทำไมกันล่ะ
ส่วนคร็อกคัสนั่งเงียบกับลาบูน
เหล่าประชาชนสงสัย บอกว่าโจรสลัดไปรู้ความลับของโลกได้ยังไง
นี่มันจะอันตรายมากเกินไปแล้วนะ
ตัดมาทางยอร์ก เธอได้ยินก็ตกใจ ถามว่าเวก้าพังค์ไปรู้เรื่องที่ว่าเธอขโมยมาเธอร์เฟลมได้ยังไง
ไม่น่าจะมีใครรู้ เพราะตอนนั้นเธอตัดสัญญาณเชื่อมต่อไปแล้วนี่
เธอรู้ว่าเวก้าพังค์โกหก และแสดงไม่เก่ง เพราะงั้นตอนนั้นเวก้าพังค์ก็คงประหลาดใจมากเลยสินะ
เธอย้อนนึกไปถึงตอนที่ยอร์กจับตัวเวก้าพังค์ เขาพูดว่ายอร์ก ทุกอย่างนี่ยอร์กเป็นคนทำสินะ
ยอร์กพูดต่อว่าแม้แต่ข้อมูลเรื่องลูลูเซีย เวก้าพังค์ก็ได้มาด้วยรึ ไปสังเกตเรื่องพวกนั้นมาได้ยังไง
นี่มันหมายความว่ายังไงกัน แล้วมันเกิดขึ้นตอนไหนนี่
แถมยังรู้ความเคลื่อนไหวของรัฐบาลโลกอีก ในกรณีนั่น ฉันคิดผิดไปเอง
และนายคงจะไม่ทำอะไรโง่ ๆ อย่างการซ่อนแมลงโทรสารถ่ายทอดภาพหรอกนะ
ส่วนหนอนทรายจู ปีเตอร์ก็ดูดพวก CP เข้าปาก หลังจากหายหน้าไปหลายตอน
ยอร์กรายงานห้าผู้เฒ่า บอกว่าเธอรู้แล้วว่าแมลงโทรสารนั่นอยู่ที่ไหน
มาร์สถามว่าแน่ใจรึ
ยอร์กตอบว่าแหงอยู่แล้ว เธอก็เป็นเวก้าพังค์เหมือนกัน
แมลงโทรสารนั่น ได้รับการปกป้องจาก"ยักษ์เหล็ก"ที่ฟาบริโอเฟส
พวกทหารเรือบอกว่าพวกเขาทำอะไรยักษ์เหล็กไม่ได้เลย
เวก้าพังค์เล่าต่อว่า พวกโรเจอร์นั่นรู้ประวัติศาสตร์ทุกอย่าง
ทำไมพวกนั้นหายหัวไปกันหมด โดยที่ไม่เล่าอะไรเลยสักนิด
ทำไมถึงไม่ทำอะไรสักอย่างเลย
ตัดมาทางชาบอนดี้ แชกกี้ที่เพิ่งจัดการโจรสลัดก็บ่นว่าเรย์ลี่ดื่มมากไปแล้วนะ
เหตุการณ์นี่ไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ นายเมาเกินไปแล้วล่ะ
เรย์ลี่นั่งหัวซบลงโต๊ะ สะอึกเหล้า บอกว่าตอนนี้ตนก็แค่ตาแก่ธรรมดา
เวก้าพังค์พูดมากไปแล้วนะ ตาแก่ไม่ควรจะพูดมากแบบนี้
นายไม่ควรจะพราก"ความสนุก"จากเหล่าหนุ่มสาวแบบนี้สิ
จริงมั้ย โรเจอร์...
จบ สัปดาห์หน้างดครับ
