cr. The Will of Marco
ไดเมียวแห่งคิบิ เด็นจิโร่ จะลงทัณฑ์พวกเด็ก ๆ เอง!!!
ย้อนไปเมื่อ 26 ปีก่อนที่พังค์ฮาซาร์ด
โคลเวอร์ขอให้เวก้าพังค์มาทำวิจัยเกี่ยวกับร้อยปีแห่งความว่างเปล่าด้วยกัน
โดยบอกว่าบนโลกใบนี้ยังมีความดำมืดที่ถูกเพิกเฉยอยู่
หากเขาจะทำวิจัยนี้ เขาจะต้องใช้ความรู้จากศาสตร์แขนงอื่นด้วย
เวก้าพังค์เลยตอบว่าก็เห็นอยู่นี่ ว่าเขาคือนักวิทยาศาสตร์ของรัฐบาล
เขาเข้าถึงข้อมูลต่าง ๆ ไม่ได้เลย
แล้วโคลเวอร์ล่ะถูกจับไปกี่รอบแล้ว ตอนนี้โคลเวอร์ถูกจับตามองอยู่นะ
โคลเวอร์ก็น่าจะรู้ตัวดีนี่ว่าทำไมรัฐบาลถึงปล่อยให้โคลเวอร์ยังมีชีวิตอยู่
นั่นก็เพราะว่าจะได้ตามหาและจัดการผู้สมรู้ร่วมคิดของโคลเวอร์ได้ยังไงล่ะ
เลิกล้มความตั้งใจตอนนี้เสียเถอะ โคลเวอร์ไม่มีทางที่จะวัดค่าความดีความชั่วของอดีตได้หรอกนะ
โคลเวอร์นั่งนิ่ง บอกเวก้าพังค์ว่าในอดีต เขาเห็นชายที่มี "D." อยู่ที่ชื่อถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อตาเขา
คน ๆ นั้นคือคนที่เขาเติบโตขึ้นมาด้วยกันตั้งแต่เกิด พี่ชายของเขาเองแหละ พร้อมนึกถึงตอนที่พี่เขาถูกฆ่า
ส่วนชื่อเขาจริง ๆ คือ "คลาว D. โคลเวอร์"
วันนั้น เขาต้องโกหกเพื่อให้อยู่รอด
โลกใบนี้มันยุติธรรมเหรอที่ต้องฆ่าคนที่มีชื่อใดชื่อหนึ่งตั้งแต่เกิด
มันมีประวัติศาสตร์ที่กำลังถูกลบทิ้งอย่างต่อเนื่อง โดยที่ไม่มีใครรู้เรื่องเลย
เวก้าพังค์ถึงจะช็อกกับสิ่งที่ได้ยิน แต่เขาก็บอกว่าเขาจะไม่ร่วมมือกับโคลเวอร์หรอกนะ
แล้วเขาจะลืมบทสนทนานี่ไปแล้วกัน ว่าแล้วเขาก็เดินจากไป
โคลเวอร์ตะโกนบอกเวก้าพังค์ว่าเขาจะต้องแก้ปัญหานี้ได้แน่ "เขาสามารถได้ยินเสียงจากอดีต"
ต่อมาตัดมาที่ 22 ปีก่อน
ซีซาร์หัวเราะร่า เอามือป้องปาก
ถามเวก้าพังค์ว่าได้ยินมั้ย ข่าวที่มีบัสเตอร์คอลเกิดขึ้นที่โอฮาร่าในเวสท์บลู
เขาอยากจะเห็นมันจริง ๆ การทำลายล้างครั้งใหญ่น่ะ
ดูเหมือนว่าพวกนั้น(ทหารเรือ)จะสามารถกล่าวหา โบ้ยความผิดให้โคลเวอร์ได้สำเร็จ
จากนี้คงจะไม่มีใครที่จะมาทำวิจัยเกี่ยวกับร้อยปีแห่งความว่างเปล่าได้แล้วล่ะ
นี่สินะการเชือดไก่ให้ลิงดู (ในที่นี้คือต้องฆ่าคนที่ทำวิจัย เพื่อไม่ให้มีใครทำตามอีกครับ)
เวก้าพังค์นึกถึงคำพูดตอนที่โคลเวอร์ขอร้องให้ช่วยทำวิจัยเมื่อตอนต้นของตอน
ซีซาร์พูดต่อว่ามีผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว ดูเหมือนจะเป็นเด็กนะ
ส่วนเวก้าพังค์มองภาพใบประกาศจับของเด็กคนนั้น
ตัดมาตอนที่เวก้าพังค์เห็นหนังสือจมลงทะเลสาบในโอฮาร่า
เขาพูดว่า จริง ๆ แล้วโคลเวอร์เองก็คงจะมีเวลาพอที่จะหนีนะ
เวก้าพังค์กล่าวทั้งน้ำตา บอกว่าพวกนายที่ยอมตายทุกคนก็เพื่อที่จะทิ้งหนังสือพวกนี้ให้กับคนรุ่นหลังรึ
โง่เง่าสิ้นดี คนบนโลกที่ไหนกันที่จะมีความปรารถนาอันแรงกล้ามาสืบทอดงานวิจัยของโคลเวอร์
ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน เวก้าพังค์รายงานต่อว่า
มีคน ๆ นึงบอกว่า"เขาสามารถได้ยินเสียงจากอดีต" (คำพูดของโคลเวอร์ตอนท้ายหน้าสาม)
ประวัติศาสตร์ที่ถูกส่งต่อโดยผู้ชนะ เสียงของผู้พ่ายแพ้ค่อย ๆ จางหายไป
แต่จากการสูญเสียทั้งหมด ความจริงที่ได้ถูกค้นพบ...
ได้ถูกส่งมาถึงโลกในตอนนี้แล้ว
ตัดมาทางซันนี่ โซโลถามว่าพวกนายรออะไรกันอยู่ รีบเร็วเข้าสิ
แต่ลิลิธตอบว่าตอนนี้ไม่ได้
โซโลบอกว่าตาแก่ม้านั่นมันกำลังกลับมาและจะโจมตีอีกครั้งแล้วนะ
ลิลิธเลยตอบว่าไม่ก็คือไม่ เธอเข้าใจว่าเรือลำนี้ติดอุปกรณ์เร่งความเร็วที่ทำให้เรือบินได้ถึงหนึ่งกิโลเมตร
แต่หากว่าหมอนั่น(นาสึจูโร่)มาลดความเร็วแม้แต่นิดเดียว
ระยะการเคลื่อนที่ในแนวนอนก็จะลดลงด้วย แถมลมตอนนี้่ก็พัดไปทางเหนืออีก
ลมพัดส่งท้ายจะทำให้แรงยกตัวเรือลดลงด้วยเช่นกัน
หากเธอคำนวณถูกต้อง เรือก็จะไปไม่ถึงทะเล และได้รับความเสียหายรุนแรง
เว้นแต่จะมีคนจัดการตาแก่นั่น
อยู่ดี ๆ ลิลิธก็รู้สึกเหมือนมีอะไรแว้บมาทางด้านหลัง
แอทลาสนั่นเอง เธอต่อยลิลิธคว่ำอัดพื้น
ทุกคนตกใจ โซโลสงสัย อุซป ช็อปเปอร์บอกแอทลาสรึ
อุซปถามแอทลาสว่าทำอะไรลิลิธนั่น
แอทลาสเหนื่อยหอบ ก่อนจะกดปุ่มอะไรสักอย่างบนตัวลิลิธ
แอทลาสหันมาหาทุกคน บอกว่าช่วยดูแลลิลิธด้วย
ทุกคนสงสัยว่าอะไรนะ
แอทลาสพูดต่อว่าออกเรือได้แล้ว เดี๋ยวเธอจะเป็นคนจัดการตัวขัดขวางเอง
อุซปงงว่าแอทลาสหมายความว่าไง
ตัดภาพมาทางยอร์ก เธอบอกว่าการเข้าถึงของลิลิธถูกตัดออกแล้ว แสดงว่าเหลือแค่แอทลาสคนเดียวที่ยังอยู่
นามิบอกโซโลให้เอาลิลิธเข้ามาด้านใน โซโลตอบตกลง
อุซปถามแอทลาสให้บอกเหตุผลมา แต่แอทลาสบินหนีไปทางนาสึจูโร่เสียก่อน
จินเบเข้าคุมเรือ บอกว่าไปกันได้แล้ว
ช็อปเปอร์สงสัยจินเบ
จินเบเลยตอบว่าถ้าตัดสินใจล่าช้า พวกเขาก็จะต้องเสียใจกับการตัดสินใจแน่นอน
โซโลบอกบรูคให้เอาเลย
บรูคตอบตกลงว่ารับทราบ โซโลซัง
นาสึจูโร่ฟันแขนซ้ายแอทลาสขาด แต่เธอก็คว้าตัวนาสึจูโร่ด้วยมือขวาไปด้วย
ส่วนเรือซันนี่พุ่งตัวด้วย คู เดอ...
เบิร์ส!!
แอทลาสคว้าตัวนาสึจูโร่ออกไปทางอื่น
เรือซันนี่พุ่งตัวออกไป
เวก้าพังค์พูดต่อว่า เขาสวดมนต์อ้อนวอน ว่าการกระจายเสียงนี้จะถูกถ่ายทอดอย่างปลอดภัยมาจนถึงเวลานี้
ตัดมาทางพวกลูฟี่
ทหารเรือยังอึ้งกับสิ่งที่พวกตนเห็น ถามพลเรือโทฮาวด์ว่านั่นเกิดบ้าอะไรกับโลกใบนี้ครับเนี่ย
ไหนจะหมูป่ายักษ์ งู นก แล้วก็หุ่นยนต์
พลเรือโทฮาวด์บอกว่าตนก็ไม่รู้ ไม่เห็นมีใครบอกเรื่องนี้เลย
ลูฟี่ดีใจระริกระรี้ พูดว่าเจ้าหุ่นเหล็ก
เอเม็ธพูดว่า จอยบอย เขาดีใจที่พวกเราได้พบกันอีกครั้ง
ลูฟี่งงว่าเอเม็ธพูดกับใคร เลยหันหลังไปมองเผื่อเจอจอยบอย
เอเม็ธบอกว่าเขาพูดกับลูฟี่นั่นแหละ
(มีต่อ)
