One Piece Spoilers 1149 "หนึ่งวินาที"

[ฮึบ]

#TLKBigNews สปอยเร็วตอนที่ 1149 มาแล้วครับ
เครดิต: Pew
[ สัปดาห์หน้าไม่งด ]
- ชื่อตอน: หนึ่งวินาที
- ปกตอนหน้าสีคู่: กลุ่มหมวกฟางในเมดคาเฟ่ โดยสมาชิกสาว ๆ ของกลุ่ม/บอนนี่/ลิลิธ แต่งเป็นเมด
- กาบันสับซอมเมอร์สเป็นชิ้น ๆ ด้วยขวานเคลือบฮาคิของเขา ซอมเมอร์สฟื้นสภาพตัวเองไม่ได้ แต่ก็ยังไม่ตาย
- กุนโกะเข้าประชิดโคลอน เธอขู่ว่าจะฆ่าโคลอนหากกาบันไม่ยอมแพ้
- กาบันคิดจะเข้าโจมตีกุนโกะ แต่เขาใช้ฮาคิสังเกตมองอนาคต และเห็นภาพที่โคลอนถูกกุนโกะแทง กาบันจึงหยุดและยอมแพ้
- กาบันโดนกุนโกะกระหน่ำแทง และถูกเหวี่ยงร่างลงไปจากชั้นตะวัน
- มีฉากย้อนอดีตของบรูค เปิดเผยว่าบรูคเคยรู้จักกับกุนโกะมาก่อน โดยความหลังดังกล่าวอยู่ในช่วงก่อนที่บรูคจะมาเป็นโจรสลัดเสียอีก
- กุนโกะได้ความทรงจำกลับมา และกำลังจะไปปล่อยตัวบรูค
- อิมเข้าสิงร่างกุนโกะ อิมกำลังโมโหที่ภาคีอัศวินเทพใช้เวลาทำภารกิจนานเกินไป
- ณ ขณะนี้ ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แมรี่จัวส์กำลังลุกเป็นไฟเพราะถูกโจมตี
- จบตอนที่อิม(ในร่างกุนโกะ)พูดว่า “มูจะแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าปกครองโลกยังไง“

[ไม่มโน]

เป็นตอนที่น่าตื่นเต้นมาก

ถ้ากุนโกะ รู้จักกับบรู๊คก่อนเป็นโจรสลัด แปลว่า กุนโกะน่าจะอายุ 90 ปีแหละ แต่ยังคงสภาพนี้ได้ แปลว่า พลังอมตะเกี่ยวข้องกับ อิม แน่นอน เหมือนมันจะทำให้คนอื่นเป็นอมตะได้ด้วย โกงชิบหาย

ติดใจนิดหน่อย เรื่องความทรงจำ ที่อยู่ดี ๆ ก็กลับคืนมา

[mechanic_u]

อิมสายเวทย์ บัพอมตะให้ลูกน้อง แถมเวทย์อันเชิญอีก

[AntiGod]

สเกลพลังหลุดไปจากปลากัดแขนขาดไปเยอะแล้ว

[ฮึบ]

#TLKBigNews สปอยละเอียดวันพีซตอนที่ 1149 ครับ

เครดิต: Pew/redon

[ สัปดาห์หน้าไม่งด ]

⚫ชื่อตอน: หนึ่งวินาที

ปกตอนหน้าสีคู่ตามรีเควสต์ของผู้อ่าน: "กลุ่มหมวกฟางเปิดร้านเมดคาเฟ่"

ลูฟี่ โซโล ซันจิ อุซป แมว และมนุษย์แพะ (ทุกคนใส่สูท) เป็นลูกค้าของร้าน "บตตะคุริ เมดคาเฟ่" โดยนามิ โรบิน ลิลิธ และบอนนี่(เด็ก) แต่งตัวเป็นเมด

อุซปและแมวกำลังช็อกที่รายการในเมนูราคาแพงมาก

ภาพนี้ได้แรงบันดาลใจจาก "อิซากายะ บตตะคุริ" ซึ่งเป็นนิยาย/มังงะ ของชิวะสึดะ (ภาพ) และอากิกาวะ ทาคิมิ (เรื่อง)

⚫กาบันจามขวานใส่อกซอมเมอร์ส ด้วยท่า "ขวานเพลงสวรรค์" (เล่นคำกับ "ไม่พลาด") ทำให้ร่างของซอมเมอร์สแยกเป็นสองส่วน ซอมเมอร์สร่วงใส่หนามของตัวเอง เขาไม่ตาย แต่เนื่องจากฟื้นสภาพตัวเองไม่ได้ เขาจึงแหงกอยู่ในสภาพนั้นตลอดทั้งตอนนี้

กลุ่มฝั่งของลูฟี่ไม่มีบทในตอนนี้

⚫กาบันจะเข้าไปช่วยโคลอน มีฉากย้อนอดีตสั้น ๆ ตอนที่โคลอนเกิด

ตัดมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน กาบันบอกโคลอนว่า "รอแค่หนึ่งวินาทีนะ" แต่ทางกุนโกะก็ได้ใช้ลูกศรจิ้มไปที่คอของโคลอนเพื่อขู่แล้ว (คอของโคลอนมีเลือดไหลแล้ว)

กาบันโมโหมากและเตรียมจะพุ่งโจมตีใส่กุนโกะ (ขวานมีเอฟเฟกต์สายฟ้าดำ) แต่ฮาคิสังเกตมองอนาคต แสดงภาพให้กาบันเห็นว่าเขาช่วยโคลอนได้ไม่ทัน โดยโคลอนจะโดนกุนโกะฆ่าเสียก่อน
(เราจะเห็นภาพที่โคลอนถูกกุนโกะแทงคอทะลุ)

⚫กาบันโยนขวานลงพื้น และบอกว่า "ได้โปรดหยุดเถอะ ฉันยอมแพ้แล้ว"
สีหน้าของกาบันดูใจสลายมาก

ในหน้าคู่สุดอลังการ กุนโกะใช้ลูกศรแทงร่างของกาบัน 3 ที่
กาบันร่วงลงไปจากกิ่งไม้ยักษ์ พร้อมกับพูดขอโทษโคลอนและเอลบัฟ

ในหน้าคู่สุดอลังการสองหน้าสุดท้ายของตอน โคลอนตะโกนเรียกพ่อ ทำให้กุนโกะนึกอดีตของตนขึ้นมาได้

⚫เราจะเห็นฉากผู้หญิง (เป็นผู้ใหญ่) คนหนึ่งร้องไห้ และตะโกนเรียกพ่อ โดยผู้หญิงคนนี้มีทรงผมคล้ายกับกุนโกะ แต่เราไม่เห็นหน้าชัด ๆ จึงบอกไม่ได้ว่านี่คือกุนโกะหรือไม่

กุนโกะบอกว่า "ความทรงจำนี่มันอะไรกัน...!!" ในช่องถัดมา เราจะเห็นความทรงจำอีกอย่างของกุนโกะ คราวนี้เป็นภาพบรูคกำลังจูงมือเด็กหญิงคนหนึ่ง และพูดว่า "โยโฮะโฮะ!! การเป็นโจรสลัดคือความฝันของผมครับ" (ดูเหมือนทั้งสองจะอยู่ในสถานที่ที่เปิดเพลงอยู่) โดยเราจะเห็นทั้งสองเป็นภาพเงา จึงยังบอกไม่ได้ว่าเด็กหญิงคนนั้นคือกุนโกะหรือไม่

⚫ตัดกลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน บรูคมองไปที่กุนโกะ และพูดว่า "ช่างดูคล้ายกันเหลือเกิน..."

ทางด้านกุนโกะก็กำลังวิ่งเข้าไปหาบรูค พร้อมกับพูดว่า "นายคือบรูคเองเหรอ!?"

แต่ทันใดนั้น เสียงของอิมก็ดังขึ้นในหัวของภาคีอัศวินทั้ง 3 คน (กุนโกะ/ซอมเมอร์ส/กิลลิงแฮม)

อิม: ทำไมพวกแกถึงใช้เวลานานขนาดนี้...

ซอมเมอร์ส: ท่านอิม...

กิลลิงแฮม: ท่านอิมผู้ยิ่งใหญ่!!!

เด็กยักษ์: ผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรน่ะ? จู่ ๆ หน้าของเธอก็น่ากลัวขึ้นมา!!

อิม: "ดินแดนศักดิ์สิทธิ์" กำลังลุกเป็นไฟ เราต้องการกำลังทหารเดี๋ยวนี้!!

⚫ในช่องสุดท้ายของตอน เราจะเห็นว่าอิมเข้ายึดร่างของกุนโกะแล้ว

โดยตอนนี้กุนโกะมีดวงตาแบบเดียวกับอิม และมีสายฟ้าดำพวยพุ่งออกมาจากร่างของเธอ...

อิม(ในร่างกุนโกะ): มูจะแสดงให้เห็น...!!!! ว่าพระเจ้าปกครองโลกยังไง!!!

---จบตอน---

[ฮึบ]

https://worstgen.alwaysdata.net/forum/t ... st-6096568

ภาพกำลังค่อย ๆ มาครับ

[ฮึบ]

แปลอังกฤษครับ

https://imgur.com/a/chapter-1149-fast-e ... Hq#QRrRIqw

คงไม่ได้แปลรายละเอียดเพิ่มเติมเนื่องจากแปลอังกฤษมาก่อนแล้วครับ รอตัวเต็มเลยแล้วกันนะครับ

[ฮึบ]

เดี๋ยวสรุปรายละเอียดบางส่วนแล้วกันครับ
cr. The Will of Marco



กาบันรีบพุ่งเข้าไปโจมตีซอมเมอร์ส แต่ซอมเมอร์สใช้ท่าป้องกันชื่อว่า
“อิบาเรีย” (IBARIA / 荊壁) แปลว่า “กำแพงหนาม”
ชื่อท่าเป็นคำเล่นเสียงระหว่าง “อิบาระ” (หนาม) และ “บาเรีย”

ซอมเมอร์ส: อึก... แฮ่ก... “ผู้เขมือบภูเขา”... ไอ้... ไอ้สารเลว แกมาทำอะไรที่เอลบัฟ?!



กาบัน: เลิกคุยเรื่องจริงจังเหอะ!

— ตัดไปที่บทสนทนาของกลุ่มหมวกฟาง —

อุซป: อะไรนะ?! พวกเธอเจอเขาที่ปราสาทเหรอ?!

นามิ: ใช่! เขาเล่นงานลูฟี่กับโซโลจนสู้ไม่ได้เลย! เขาเป็นพ่อของโคลอนที่อยู่ที่โรงเรียนนั่น!

อุซป: หมายถึงตาแก่คนนั้นเหรอ?!

นามิ: ถ้าฉันฟังไม่ผิดนะ เขาชื่อว่า "สคอปเปอร์ กาบัน"!

จินเบ: โอ้ เขาคือ “มือซ้ายของราชาโจรสลัด” ผู้ที่เคยยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับเรย์ลี่เลยนะ!

(คำว่า "並ぶ" [narabu] ใช้อีกครั้งในบริบทของการ “ยืนเคียงกัน”)

อุซป: คนระดับนั้นมาอยู่บนแผ่นดินของยักษ์เนี่ยนะ?!



ช็อปเปอร์ที่สังเกตการโจมตีของกาบัน สงสัยว่ากาบันโจมตีซอมเมอร์สที่เป็นอมตะได้อย่างไร
ว่าแล้วเขาก็กระโดดออกจากเซาโล และอยู่ในร่างวอล์กพอยต์ วิ่งตามกาบัน ผ่านดงหนาม และบอกว่าเขาจะต้องรู้ให้ได้


กาบันรีบวิ่งเข้าไปหากุนโกะ

กาบัน: วัฒนธรรมของพวกเขา! ประวัติศาสตร์ของพวกเขา! เด็ก ๆ ของพวกเขา! แม้แต่อำนาจทางทหาร! พวกแกไม่มีสิทธิ์จะช่วงชิงสิ่งเหล่านี้ไปได้!

กุนโกะ: ลูกเรือราชาโจรสลัดงั้นรึ?! การขัดขืนหมายถึงตัวประกันจะต้องตาย!

เด็ก ๆ จากเอลบัฟจำคุณยาได้ และบอกกับโคลอนว่าคุณยามาแล้ว

กาบัน: อย่าพูดชื่อพ่อออกมานะ โคลอน!


โคลอน: พ่อออออออ!!! นั่นพ่อของฉัน! พ่อที่แข็งแกร่งกว่าทุกคน!!! พวกเรารอดแล้วทุกคน! เย้!!!


กุนโกะรีบพุ่งเข้าไปหาโคลอน พร้อมชี้ดาบลูกศรไปที่คอของเขา

กาบัน: กึก...!

โคลอน: อย่าทำแบบนั้นนะ!!!

กุนโกะ: ฉันเข้าใจว่าคำตอบของแกคืออนุญาตให้ฉันฆ่าได้ใช่มั้ย?

กาบัน: นี่คือโอกาสสุดท้ายแล้ว! ไฟที่ห้องสมุดยังดับทัน! เด็ก ๆ จะรอด แล้วเอลบัฟก็จะรอดด้วย! ฉันต้องจัดการให้จบในพริบตา!

กาบัน: โคลอน! ขอเวลาพ่อแค่หนึ่งวินาที! อดทนไว้นะ! ลูกเป็นเด็กที่เข้มแข็ง!


โคลอน: ได้ครับพ่อ! ผมเป็นนักรบ! จัดการเธอเลยนะครับ!

กาบัน: ทนบาดแผลก่อนนะ! พ่อจะช่วยลูกเอง!

กุนโกะ: ชีวิตที่เสียไปแล้ว ไม่มีวันเอากลับคืนมาได้นะ...

ย้อนอดีตเล็กน้อย

ริปลีย์: นั่นคือลูกของเรา คุณยา!

กาบัน: เขาตัวโตและน่ารักมาก ขอบคุณที่ให้กำเนิดเขานะ ริปลีย์ เขาคือขุมทรัพย์ของชีวิตฉันเลย

ตัดมาปัจจุบัน

ริปลีย์: ขอให้ปลอดภัยนะ โคลอน!

กาบัน: ถ้าฉันไม่หยุดเหตุการณ์นี้ตอนนี้ เรื่องจะต้องบานปลายอย่างแน่นอน!



กาบันใช้ฮาคิสังเกตขั้นสูง มองเห็นอนาคต ปรากฎว่าคอของโคลอนถูกกุนโกะแทงทะลุ

โคลอน: อ๊ากกกกก!!!

กลับสู่ปัจจุบัน

โคลอน: ผมจะอดทนไว้!

กาบันหยุดก้าวเท้า เขาอยู่ใกล้กุนโกะมาก แต่แล้วเขาก็โยนขวานลงพื้น พร้อมยกแขนขึ้น คล้ายตอนที่ยอมจำนนลูฟี่และโซโล แต่ครั้งนี้ เขาเต็มไปด้วยอารมณ์โศกเศร้า... น้ำตาไหลอาบแก้ม

กาบัน: ได้โปรด... หยุดเถอะ... ฉันยอมแพ้...

กาบัน: ขอโทษนะ... เอลบัฟ...

กุนโกะ: ช่างอ่อนแอเสียจริง...

กุนโกะยิงลูกศรสามดอกเข้าใส่กาบัน ทะลุเข้าที่หน้าอก ส่งเขาร่วงหล่นลงไป...

ขณะที่กาบันกำลังร่วงลงมา โคลอนตะโกนเรียกว่า “โทวจัง!” (คำเรียก “พ่อ” แบบไม่เป็นทางการ เช่น “ป๊า”)



เสียงนั้นไปกระตุ้นความทรงจำของกุนโกะ ซึ่งผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกรีดร้องว่า “โอโต้ซามะ!” (เป็นคำเรียก “คุณพ่อ” อย่างเป็นทางการ)
จากนั้น เราจะเห็นเงาของบรูคกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินจับมือกัน

บรูค: โยโฮโฮ่...
ผมมีความฝันว่าจะเป็นโจรสลัดให้ได้เลย!!!

ตัดกลับมาปัจจุบัน

กุนโกะ: บรูค...? บรูค นั่นใช่นายจริงๆ ใช่มั้ย...?!

(กุนโกะเรียกชื่อ “บรูค” ตรง ๆ แสดงว่าเขาไม่น่าจะเป็นพ่อของเธอ เพราะปกติแล้วการเรียกพ่อด้วยชื่อหน้าในภาษาญี่ปุ่นนั้นถือว่าแปลกมาก ๆ)

จากนั้นกุนโกะก็วิ่งพุ่งตรงไปหาบรูค...
แต่จู่ ๆ อิมก็เข้าครอบงำจิตใจและร่างกายของกุนโกะ

อิม: พวกเจ้ามัวชักช้าอะไรกันอยู่?!

คิลลิงแฮม: ท่านอิม!

อิม: แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์กำลังลุกเป็นไฟ... พวกเราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีกำลังทหาร...
มูจะแสดงให้พวกเจ้าได้เห็น... ความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า!!!

(*อิมเรียกตัวเองว่า “มู”)